İşte yine yalnız bir sabaha uyandık
Birazdan hüzün çıkınımızı alıp
Yollara düşeceğiz…
Ne birbirimizden ayrılacağız
Ne de bütünleşebileceğiz
Senin boyun endamın değişecek
Ben hep yerimde sayacağım…
Belki parkta oturacağız bir banka
Nerede olursak olalım
Yok ki geçmişe dair,
Tek bir güzel hatıra…
Ne diyorum biliyor musun?
Uzanalım şöyle güneye doğru
Belki bir sahil kasabası
Olmadı bir yayla…
Ev bark hiç önemli değil
İster kıl çadır olsun tepemizde
İster altımıza hasır serelim
Ama çam ormanı ve temiz hava
İşte bunlar olsun mutlaka…
Bir göl kenarı, çağlayan da olabilir
İçinde yüzsün ördekler balıklar
Sazlıklarda kuşlar, su içmeye inen
Ceylanlar, karacalar...
Çadırımızın önüne taşlardan örme bir ocak
Ocakta yanan ateşte demlenen çay
Haydi, durma getir fincanımızı
Doldur demlice bir çay
Gölgem değil misin, aynı fincandan içiver…
Gece düşünce üstümüze
Sırtüstü uzanıp, yıldızları seyredelim
İstersen dilek tut, bilirsin ben pek hazzetmem
Tuttuğum her dilek nasılsa hüsranla bitecek…
Arada bir de, iki laf edeceğimiz
Sıkı bir dostumuz olsun Sen ve ben,
O’na bir yüz çizdik
Sus, sakın söyleme biraz merak etsin…
Hey sana diyorum, uyan artık
Yeter bu kadar hayal âlemine daldığın
Birazdan gün ışıyacak
Sen arkada ben önde yine uyanacağız
Yapayalnız bir sabaha
Güneş bize ağlayacak…
Hatice Ak
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder