6 Mart 2010 Cumartesi

AKŞAMÜSTÜ ŞİİRLERİM-6 (Vasiyet)



ay ışığını al bu gece koynuna

uyut göğsünde sevgili, öpe koklaya

tut ki öldüm, bekleme beni

dönüşüm yokmuş gibi, bir daha geri...




vasiyetimdir sevgili, tek bir karanfil,

tek bir karanfil getirsen yeter,

bilmediğim karanfil kokuna tutkunundum

habersizdim, vuslatın hiç gelmeyeceğinden...




zaman arsız, hırsız ve acımasız

her gün çalmakta ömürden

sev sevebildiğin kadar sevgili üşütme yüreğini,

düşünme arkanda kalanları aldırma;

hiç bir sevdalı ölmez kederinden...



Hatice AK

06.02.2010

Hiç yorum yok: